18 kwietnia 2018 | Jasna Góra

Nie codziennie zdarza się, że kościół jest wypełniony po brzegi. Tak samo rzadkim widokiem jest tłum młodych mężczyzn zebranych w świątyni. A jednak przyszedł taki dzień, gdy katedra w Częstochowie została zapełniona przez kleryków z całej Polski, zebranych na pielgrzymce seminariów duchownych.

Naszej wspólnej peregrynacji towarzyszyło piękne hasło: „W Sercu Jezusa i w Sercu Maryi”. Inspiracją było nauczanie Jana Pawła II - papieża zawierzenia Maryi. Ksiądz arcybiskup Wacław Depo poprowadził modlitwę aktu zawierzenia Matce Bożej. Oddał on Najświętszej Pannie wszystkie seminaria w Polsce i wszystkich alumnów. W tych niebezpiecznych dla świata chwilach ucieczką i schronieniem wszystkich wierzących jest Niepokalane Serce Maryi.

W częstochowskiej katedrze miała miejsce konferencja wygłoszona przez abp. Grzegorza Rysia. Mówił on o tym, by formacja do kapłaństwa przebiegała przy Sercu Jezusa. Przykładem tego jest uczeń Jan, który podczas Ostatniej Wieczerzy spoczywał na piersi Pana. Biskup wskazał, że ważną rzeczą jest umiłowanie jarzma, które otrzymujemy. W przeciwnym razie to jarzmo będzie ciężarem nie do udźwignięcia.

Kolejnym punktem programu była adoracja prowadzona przez bp. Andrzeja Przybylskiego. Był to moment na to, by każdy z seminarzystów spoczął w Sercu Jezusa. Wspólna modlitwa umocniła nas w dążeniu za Jezusem.

Po adoracji przeszliśmy wspólnie na Jasną Górę. Szliśmy z modlitwą na ustach i różańcem w ręku. Staraliśmy się w ten sposób dać świadectwo, że Kościół jest żywy, młody i pełen zapału do ewangelizacji.

Ostatnim, najważniejszym wydarzeniem była Msza Święta w jasnogórskiej bazylice. Sprawował ją abp Jorge Carlos Patron Wong – sekretarz Kongregacji ds. Duchowieństwa. W wygłoszonej homilii zaznaczył, że kapłan nigdy nie może spocząć w poczuciu, że wszystko już wie i nie może zamknąć się w schematach. Przeciwnie ma wychodzić naprzeciw wyzwaniom i potrzebom ludzi.

Wielką radością i umocnieniem w powołaniu była ta pielgrzymka. Mogliśmy spotkać kleryków z innych seminariów, którzy tak jak my chcą służyć Panu w Jego Kościele. Dziękujemy Panu Bogu za to, że nas powołał, bo nie ma w tym żadnej naszej zasługi, a jest to jedynie dar Jego miłości. Niech Maryja strzeże nas na drodze wzrastania do kapłaństwa, abyśmy hojnie i odważnie przyjęli ten dar życia oddanego Bogu.

GALERIA

(Kliknij na zdjęcie, aby powiększyć)